Kinabukasan
Nagising si Mang Ernesto na nakadapa sa kama, nananakit ang kanyang katawan lalo na ang kanyang likod, binti at mga hita. Aminado sa kanyang sarili ang matandang lalaki na nakaramdam siya ng pagod sa magdamag niyang pagkantot sa dalaga. Ang dalaga.
Biglang naka-alala si Mang Ernesto na gusto pa niyang paputukan ang batang babae kaya nama’y sabay ang tayo nito at lumingon sa kanyang tabi ngunit mag-isa lang niya sa kama. Tahimik ang kwarto maliban sa naririnig niyang agos ng tubig sa banyo.
“Sige, linisin mong maigi yang puke mo at maumpisahan nanaman!” Sigaw ni Mang Ernesto habang inabot niya ang remote control ng telebisyon, binuksan ang TV at sabay lipat sa channel na puro pornograpiya. May babae na nakapatong patalikod sa isang lalaking nakapailalim sa kanya, nakapasak ang titi sa puwet nito at may isa namang nakapuweto sa kaniyang harap at ang burat ay naglalabas-pasok sa naglalawang puke ng babae. Napuno ng ungol ng nasa telebisyon ang kwarto.
Pumwesto naman si Mang Ernesto sa may ulunan ng kama at nag-umpisang maghimas ng sarili, ipinikit ang kaniyang mga mata at ini-imagine ang kanilang kantutan ng dalaga habang pinakikinggan ang mga ingay ng mga nasa telebisyon, ninanamnam ang bawat himas at haplos sa kaniyang sariling ari.
K’shhhhhhhhh… K’shhhhhhhhh… K’shhhhhhhhhhh…
“Bilisan mo dyan iha at isubo mo na ulit ang titi ko!” Sigaw nito habang nagbabate.
Ahh… Aminadong pagod parin ang matanda pero gusto niyang masulit ang oras nilang dalawang magkasama. Matagal-tagal na din ang huli niyang kantot at siguradong ayaw niya sa kaniyang sariling asawa na makipag-siping dahil sa ugali nito at lalong lalo na dahil sa kaniyang ugaling bungangera.
“Matagal ka pa ba dyan?” Tawag ulit ni Mang Ernedto sa babae. Tuloy parin ang pagtataas-baba ng kaniyang kamay pero hindi na niya maintay pa ang dalagang lumabas ng banyo. Tumayo siya, napapakamot ng ulo sa pagtataka ano kaya ang ikinatatagal ng dalaga sa banyo, nagtataas-baba ang kaniyang matigas na ari na akala mo ay tumatango habang papalakad ito sa may shower.
“Nasaan ka na?” Medyo inis na ang tono ng boses niya dahil nabibitin siya. Pag-bukas niya ng pintuan ng banyo ay nagulat ito sa kaniyang nakita.
Walang tao.
Ang agos lang ng tubig mula sa shower at ang ungol ng mga babae sa telebisyon ang maririnig sa buong kwarto. Parang nakatayo si Mang Ernesto ng napakatagal, nakatitig sa agos ng tubig, nablanko ang utak, iniisip kung san nagpunta ang kasama niyang dalagita. Bumalik siya sa kwarto, tinitignan ang kama na nabalutan ng mga kumot na puro magkahalong tamod nila at ang kaniyang mga damit na nakakalat sa sahig. Ngunit ni panty ng babae ay wala kahit saan, kahit na naaalala niyang ipinaghahagis niya ang mga damit nito kung saan nang nag umpisa sila kagabi.
Naglakad patungo sa kama si Mang Ernesto at umupo sa kama, pinulot ang mga damit mula sa sahig, Nang naisuot na niya ang kaniyang t-shirt at brip, tumayo ito ulit upang isuot ang kaniyang maong na pantalon. Nahulog ang kaniyang pitaka at bumukas ito. Pinulot niya at tulad ng banyo kanina, wala ang mga laman ng pitaka niya. Nanlaki lalo ang mga mata ni Mang Ernesto nang binulatlat niya ang mga bulsa ng kaniyang wallet ngunit kahit ni sentimong duling ay wala siyang nakita. Kahit ID niya ay wala. Kinapa niya ang mga bulsa ng kaniyang pantalon pero wala din siyang makapang umbok dahil wala din sa maliit na mesa katabi ng kama ang kaniyang relo at ang cellphone— tanging ang sim card lang ang nakita niya na naka-halo sa mga upos ng sigarilyo at ng mga pinag-inuman nilang mga bote ng tubig at beer.
Dali-dali niyang sinuot ang kaniyang pantalon at dumeretso sa reception ng building ng motel.
“Ah, excuse me,” tawag ni Mang Ernesto sa isa sa mga nagbabantay sa reception na kalalakihan. Lumingon ang isa sa kanila at nagpunta sa kaniya.
“Sir, good morning po, ano po ang room number niyo?” Tanong agad ng lalaking receptionist sa kaniya.
“Ah.. Room 137.” Sagot naman ni Mang Ernesto.
Nagbuklat ng libro ang receptionist, iginuguhit ang kaniyang daliri sa pahina.
“Ayun– mag-e-extend po ba kayo, ser?” Tanong ulit ng receptionist.
“Ay, hinde, actually itatanong ko sana kung nakita niyo ba yung kasama kong babae kagabi kung napadaan dito kaninang umaga.” Medyo halata na ang inis sa boses niya.
“Um…” Basa ulit ng receptionist sa libro, “ser, nag-check out po kaninang ala-sais ng umaga.” Napatingin si Mang Ernesto sa orasan sa pader, malapit nang mag alas onse ng umaga.
“Bayad naman na po, ser, hanggang alas dose.” Tuloy ng receptionist, nang napansin niya na sumulyap si Mang Ernesto sa orasan nila.
“Oo, binayaran ko na kagabi nang nag-check in kami na para hanggang mamayang hapon. May pangalan bang naka-lagay diyan yung dalagang kasama ko?” Tanong niya ulit.
“Ah… Wala po ser, naka lagay lang po dito ay 1M 1F, Promo 5, Paid Cash’” Tuloy ang pagbabasa ng lalaking receptionist sa logbook nila.
“Cellphone number?”
“Ay wala po, ser, yun lang talaga po,” Isinara na niya ang libro at tumingin kay Mang Ernesto. “May problema po ba, ser?”
“Hindi ba regular yun dito?” Napapakamot sa napapanot na ulo ang matanda sa inis.
“Hindi po, ser. Kagabi lang namin nakita yun. May problema po ba, ser?” Tanong ulit ng receptionist kay Mang Ernesto.
Napailing lang sa dismaya at inis sa sarili ang matanda sabay sabi sa sarili na, “Putangina, nanakawan ako!”
“Hindi niyo po ba alam ang pangalan niya?” Tanong ng receptionist sa kaniya.
Tinitigan niya ang lalaki umalis na ng motel. Walang nagawa ang mga tauhan sa motel at lalong walang magawa ang kawawang Ernesto.
‘Hindi bale,’ pilit na lang niyang ngumiti at inisip sa kaniyang sarili, habang naglalakad pauwi sa asawa niyang bungangera, ‘nawasak ko naman ng maigi ang maliit puke niya.’
Pulang Presa 